قبل از اینکه کت فراک وجود داشته باشد، لباس دیگری به نام فراک در قرن هجدهم وجود داشت که احتمالاً به کت فراک ارتباطی نداشت و تنها از نظر نام شباهت داشت. روپوش قبلی در اصل لباس روستایی بود که به طور فزاینده ای در حدود سال 1730 رایج شد. لباس رسمی در آن زمان به قدری استادانه بود که برای پوشیدن روزمره غیر عملی بود، بنابراین لباس به عنوان پالتو زنانه بافتنی شد، یک جایگزین کمتر رسمی.
در دهه 1780، روپوش به طور گسترده ای به عنوان لباس شهری پوشیده شد و در اواخر قرن هجدهم، با یک برش تک سینه در قسمت جلو و دم ساخته شد. بنابراین پیش درآمد کت لباس مدرنی بود که با کد لباس کراوات سفید پوشیده می شد.
این نشان می‌دهد که لباس‌های قدیمی از قرن 18 بیشتر نیای مستقیم کت لباس مدرن است، در حالی که کت لباس در قرن 19، موضوع مورد بحث در اینجا، یک لباس کاملاً متفاوت با منشأ نظامی جداگانه در قرن 19 است.
با این حال، ارتباط تاریخی از راه دور با روپوش را نمی توان به طور کامل حذف کرد، همانطور که در مورد ظاهرهای مشابه که به طور متغیر به عنوان ردینگوت یا کت سواری شناخته می شود، صادق است.
این روابط را می توان در اصطلاحات خارجی مشابه مشاهده کرد. کلمه مدرن برای کت لباس در ایتالیایی، فرانسوی، رومانیایی و اسپانیایی frac است.
به زبان های آلمانی و اسکاندیناویایی فراک; و فرک پرتغالی، که در اواخر قرن 18 برای توصیف لباسی بسیار شبیه به روپوش استفاده می‌شد، یک لباس تک یا دو سینه با جلوی مورب بریده شده به شیوه کت صبحگاهی مدرن. حتی کت هایی با دامن های برش افقی مانند کت لباس در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم به عنوان کت و شلوار نامیده می شدند، قبل از اینکه به کت لباس تغییر نام دهند.
