کابل سه فاز آسانسور بین منبع ولتاژ و بار را خطوط و ولتاژ بین هر دو خط را ولتاژ خط می نامند. ولتاژ اندازه گیری شده بین هر خط و نول را ولتاژ فاز می نامند.به عنوان مثال، برای یک سرویس 208/120 ولت، ولتاژ خط 208 ولت و ولتاژ فاز 120 ولت است.
سیستم های قدرت چند فازی به طور مستقل توسط گالیله فراریس، میخائیل دولیوو-دوبروولسکی، یوناس ونستروم، جان هاپکینسون، ویلیام استنلی جونیور و نیکولا تسلا در اواخر دهه 1880 اختراع شدند.
اولین موتور AC که توسط فیزیکدان ایتالیایی گالیله فراریس ساخته شد. این یک موتور دو فاز بود و به چهار سیم نیاز داشت.
برق سه فاز از توسعه موتور الکتریکی تکامل یافته است.
در سال 1885، گالیله فراریس در حال انجام تحقیقات در مورد میدان های مغناطیسی دوار بود. فراری ها انواع مختلفی از موتورهای الکتریکی ناهمزمان را آزمایش کردند.
تحقیقات و مطالعات او منجر به توسعه یک دینام شد، که ممکن است به عنوان یک موتور جریان متناوب در نظر گرفته شود که به صورت معکوس عمل می کند، تا توان مکانیکی (دوار) را به نیروی الکتریکی (به عنوان جریان متناوب) تبدیل کند. در 11 مارس 1888، فراریس تحقیقات خود را در مقاله ای به آکادمی سلطنتی علوم در تورین منتشر کرد.
دو ماه بعد نیکولا تسلا اختراع 381968 ایالات متحده را برای طراحی موتور الکتریکی سه فاز به دست آورد، درخواستی که در 12 اکتبر 1887 ثبت شد. شکل 13 این حق اختراع نشان می دهد که تسلا تصور می کرد که موتور سه فاز خود از ژنراتور از طریق شش سیم تغذیه می شود.
این آلترناتورها با ایجاد سیستم‌هایی از جریان‌های متناوب کار می‌کردند که در فاز با مقادیر معینی از یکدیگر جابه‌جا می‌شدند و برای عملکردشان به میدان‌های مغناطیسی دوار وابسته بودند.
منبع تولید برق چند فازی به زودی مقبولیت گسترده ای پیدا کرد. اختراع آلترناتور چند فازی، مانند ترانسفورماتور قدرت، کلیدی در تاریخ برق رسانی است.
این اختراعات امکان انتقال نیرو توسط سیم ها را به صورت اقتصادی در فواصل قابل توجه فراهم کردند. برق چند فازی استفاده از نیروی آب (از طریق نیروگاه های تولید برق آبی در سدهای بزرگ) را در مکان های دورافتاده امکان پذیر می کند، در نتیجه انرژی مکانیکی آب در حال سقوط به الکتریسیته تبدیل می شود، که سپس می تواند به یک موتور الکتریکی در هر مکانی که در آن باشد، تغذیه شود. باید کارهای مکانیکی انجام شود این تطبیق پذیری باعث رشد شبکه های شبکه انتقال نیرو در قاره های سراسر جهان شد.
میخائیل دولیوو-دوبروولسکی در سال 1888 یک ژنراتور الکتریکی سه فاز و یک موتور الکتریکی سه فاز ساخت و اتصالات ستاره و مثلث را مورد مطالعه قرار داد.
